бүре

1. сущ.

волк; волчи́ца || во́лчий

бүре тиресе — во́лчья шку́ра

бүре көтүе — во́лчья ста́я

••

бүре дә тук, сарык та исән — посл. и во́лки сы́ты, и о́вцы це́лы

2. прил.

во́лчий; из во́лчьей шку́ры

бүре папаха — во́лчья папа́ха

бүре толып — во́лчий тулу́п

- бүре аучысы

- бүре аягы
- бүре базы
- бүре баласы волчонок
- бүре җиләге
- бүре курысы
- бүре күзе
- бүре тырнагы
- бүре уы
- бүре эте
- бүре юкәсе

••

бүре авыз — мирое́д

бүре кебек карау — смотре́ть во́лком (на кого)

- бүресе улау